Έχετε αναρωτηθεί ποιος μηχανισμός ενεργοποιείται κάθε φορά που κάνετε κάμψη του μεγάλου δακτύλου του ποδιού; Η απάντηση βρίσκεται στον μακρύ καμπτήρα, τον μυ που εκφύεται από την κάτω μοίρα της οπίσθιας επιφάνειας της περόνης και καταφύεται στην πελματιαία επιφάνεια του μεγάλου δακτύλου. Εκτός από την κάμψη είναι «υπεύθυνος» και για τη διατήρηση της καμάρας του ποδιού. Η ιδιαίτερη ανατομική του πορεία μέσα από τα οστά του άκρου ποδός τον κάνει ευάλωτο σε ερεθισμό από την υπερβολική χρήση – ειδικά για τους χορευτές μπαλέτου που χρησιμοποιούν τη θέση πουέντ, κυρίως αν έχουν κακή τεχνική, ο εκφυλισμός και η φλεγμονή (τενοντίτιδα) είναι αρκετά συχνά συμπτώματα. Άλλωστε πρόκειται για μια πάθηση γνωστή ως «η τενοντίτιδα του χορευτή».
ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ;
Νεότερες μελέτες έχουν δείξει ότι η τενοντίτιδα μακρού καμπτήρα του μεγάλου δακτύλου, η οποία είναι αρκετά επίπονη, μπορεί να σχετίζεται ακόμα και με τα κακής ποιότητας υποδήματα, την αφύσικη ευθυγράμμιση του άκρου πόδα (πρηνισμός), τους αδύνατους μύες, την έλλειψη διάτασης, ή την κακή αποθεραπεία μετά από τραυματισμό. Εκτός από τους χορευτές, στην ομάδα «υψηλού κινδύνου» ανήκουν οι γυμναστές, οι κολυμβητές, οι ποδοσφαιριστές, οι δρομείς μεγάλων αποστάσεων και οι αθλητές του πατινάζ.
Επιπλέον, στο 7-10% του ενήλικου πληθυσμού υπάρχει ένα έξτρα μικρό οστό στο πίσω μέρος του αστραγάλου. Το τρίγωνο οστάριο (os trigonum στη βιβλιογραφία) ανάλογα με το μέγεθός του και με τη χρόνια επαναλαμβανόμενη πελματιαία κάμψη μπορεί να λειτουργήσει ως «καρυοθραύστης»: Συμπιέζει τον τένοντα του μακρού καμπτήρα του μεγάλου δακτύλου και προκαλεί τενοντίτιδα. Συχνά συνυπάρχει σύνδρομο προστριβής του οπίσθιου πόδα με αποτέλεσμα πόνο και ενός είδους εμπλοκή στο εύρος της κίνησης του μεγάλου δακτύλου (πρόκειται για το ανάλογο του εκτινασσόμενου αντίχειρα).
ΓΙΑΤΙ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΕΔΑΦΟΣ Η ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ;
Η συντηρητική θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει ορθοπεδικά πέλματα για 6 εβδομάδες, ωστόσο εάν ο πόνος επιμείνει ο ορθοπεδικός μπορεί να προτείνει τη λύση του χειρουργείου. Πλέον η αρθροσκοπική τεχνική κερδίζει έδαφος έναντι της ανοιχτής επέμβασης, ακόμα και σε μια άρθρωση όπως είναι η ποδοκνημική που απαιτεί πολύ καλή γνώση της περιοχής προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι επιπλοκές.
Μέσα από δυο-τρεις πολύ μικρές οπές ο χειρουργός θα περάσει το αρθροσκόπιο και τα χειρουργικά εργαλεία προκειμένου να απελευθερώσει τον τένοντα, να καθαρίσει τη φλεγμαίνουσα περιοχή, και αν χρειαστεί να αφαιρέσει το τρίγωνο οστάριο. Μετεγχειρητικά ο ασθενής θα φορέσει ορθοπεδική μπότα για περίπου 2 εβδομάδες. Η ανάκτηση όλου του εύρους της κίνησης γίνεται σταδιακά και μέσω της κατάλληλης φυσικοθεραπείας.